Εφτά μέρες στην ελεύθερη Νικαράγουα

Ένας βορειοαμερικανός ποιητής επισκέπτεται την επαναστατική Νικαράγουα (παραδοσιακά γνωστή σαν "η Χώρα των Ποιητών") και αναφέρει ό,τι βλέπει, ό,τι ακούει κι ό,τι υποθέτει. Θεωρώντας τον εαυτό του "τουρίστα της επανάστασης" (έχοντας ταξιδέψει στο Μεξικό, στη Χιλή, στο Περού, στη Βολιβία, στην Αϊτή και στην Κούβα του Κάστρο) πλησιάζει τη Νικαράγουα με το μάτι ενός ελευθεριακού πολίτη "με αναρχικές συμπάθειες", αναρωτώμενος τον εαυτό του "πόσο "ελεύθερη" μπορεί να αποδειχθεί η ελεύθερη Νικαράγουα;"
Αυτή η ανεπίσημη αναφορά της περιήγησής του στη χώρα με τον υπουργό πολιτισμού Ερνέστο Κάρντεναλ αποκαλύπτει την ανθρωπιστική μη σταλινική όψη της ζωής με τους Σαντινίστας. Αντί για ένα απολυταρχικό αστυνομικό κράτος, ο ποιητής βλέπει μια εύθραυστη αγροτική χώρα που περνά μια αντι-αποικιοκρατική κρίση (απελευθερωμένη από έναν τύραννο που υποστήριζαν οι ΗΠΑ) και που αγωνίζεται μέσα από τεράστιες αντιξοότητες να δημιουργήσει έναν τύπο κοινοβουλευτικού σοσιαλισμού που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μοντέλο απ' όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ανάμεσα στις εναλλακτικές λύσεις που βλέπει για το μέλλον (σαν φως στην άκρη ενός τούνελ) είναι η πραγματική δυνατότητα για τις "Ηνωμένες Πολιτείες της Κεντρικής Αμερικής".
Ο φωτογράφος Κρις Φέλβερ είναι διάσημος για τις φωτογραφίες του πάνω στους βορειοαμερικανούς ποιητές και για το πρόσφατο τηλεοπτικό του φιλμ που έδειξε η τηλεόραση, "Πέρα απ' τους Μπητ". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)